Pomeranian to czuły i kochający pies, który ma wesołe usposobienie i duży temperament. Pomimo niewielkich rozmiarów emanuje pewnością siebie, nawet wobec znacznie większych czworonogów. Jego oryginalny wygląd i ujmujący charakter przysporzył mu wielu miłośników na całym świecie.
Pomeranian - wzorzec rasy
Zgodnie z klasyfikacją FCI pomeranian ( szpic miniaturowy) należy do: grupy 5- szpice i psy ras pierwotnych, sekcji 4 - szpice europejskie. Pochodzi z Niemcy. Dorosły osobnik osiąga w kłębie 18 -22 cm wysokości i waży1,9–3,5 kg. Ma długą, gęstą sierść z wełnistym podszerstkiem. Wokół szyi, odstający włos, tworzy grzywiastą kryzę. Tylną część kończyn ozdabiają frędzle. Posiada puszysty, obficie owłosiony ogon. Natomiast głowię, uszy i przednią stronię nóg porasta krótka sierść. Szpic miniaturowy najczęstszej występuje w kolorach : czarnym,, brązowym, białym, pomarańczowym i szarym. Rzadziej w kremowo-sobolowym, pomarańczowo-sobolowym, czarnym podpalanym. Lwia grzywa, czujne, błyszczące oczy i lisi pyszczek nadają szpicowi charakterystyczny wygląd.
Usposobienie
Pomeranian to ruchliwy, aktywny i energiczny pies. Jest ogromnie ciekawy świata i zawsze skory do zabawy. Ma łagodne, wesołe usposobienie oraz ogromny temperament. Uwielbia różnego rodzaju aktywność, spacery, wyzwania fizyczne, zabawy. Nie lubi przebywać sam. Jest szczęśliwy, gdy wszyscy domownicy gromadzą się wokół niego. Dlatego warto już od szczenięcia przyzwyczajać go do samotnego pozostawania w domu. Jest wrażliwy, wierny i oddany. Okazuje duże przywiązanie wobec opiekuna. Natomiast w stosunku do obcych bywa nieufny i zdystansowany. Jest świetnym stróżem, wykazuje niezwykłą czujności na podejrzane dźwięki oraz szmery. Swoje zaniepokojenie zasygnalizuje ujadaniem lub głośnym szczekaniem. Pomeranian na ogół jest przyjazny wobec innych czworonogów, zwłaszcza jeśli dorównują mu wielkości. Natomiast wobec dużych psów potrafi zachowywać się prowokacyjnie i wyzywająco.
Umiejętności i wychowanie
Pomeranian jest inteligentny, ciekawski, bystry oraz spostrzegawczy, co w znacznym stopniu ułatwia jego szkolenie. Ponieważ zwykle chętnie się uczy, praca z nim jest efektywna. Właściciel powinien podejść do treningu z cierpliwością, konsekwencją i dużą dawką miłości. Pupil niestety bywa uparty i bardzo szybko wykorzysta każdą słabości opiekuna. Kluczem do wychowawczego sukcesu jest nauka oparta na przyjaznym, pozytywnym oddziaływaniu i unikanie kar.
Szczotkowanie jest koniecznością
Aby uniknąć zmatowienia i nie dopuścić do sfilcowania gęstych włosów szpica, należy każdego dnia dokładnie wyczesać sierść pupila. Najlepiej przyzwyczaić go do tych regularnych zabiegów od szczeniaka. Unikniemy w ten sposób „dramatów” podczas późniejszej pielęgnacji. Codzienne przeczesywanie sierści pozwala zachować jej zdrowy wygląd. Staje się błyszcząca i stanowi niezwykłą ozdobę psa. Szczególnej troski wymaga bujna czupryna, która jest najbardziej charakterystycznym elementem każdego pomeraniana. Kąpiele zalecane są nie częściej niż raz w miesiącu. W przypadku kąpieli ważne jest bardzo dokładne spłukanie szamponu, ponieważ jego pozostałości mogą podrażnić wrażliwą skórę pupila. Po każdej myciu należy rozczesać sierść, najlepiej szczotką z delikatnym włosem. Strzyżenie pomeraniana nie jest polecane, ponieważ podczas tego zabiegu niszczy się strukturę włosa oraz jego właściwości ochronne. Należy wziąć pod uwagę, że u szpiców miniaturowych często tworzą się nieestetyczne zacieki wokół oczu. Wskazane jest więc codzienne przemywanie tych okolic, specjalnym płynem.
Ciekawostki
Do miłośników rasy pomeranian należeli: brytyjska królowa Wiktoria, malarz Michał Anioł, Marcin Luter, Elvis Presley. Obecnie właścicielami szpica miniaturowego są gwiazdy filmu: Gwen Stefani, Hillary Duff i Sylvester Stallone.
Szczególną popularnością w mediach społecznościowych cieszy się samiec Boo z Los Angeles. Ten pomeranian jest najsłynniejszym psem internetowym, posiada prawie 17 milionów subskrybentów na Facebooku.
Pomeranian - zdrowie
Przedstawiciele tej rasy na ogół cieszą się dobrym zdrowiem. Jak większość miniaturowych ras objawiają skłonności do: dysplazji stawu biodrowego oraz łokciowego. Pomeraniana dość często dotykają problemy z rzepką oraz głuchota. Opiekun powinien zadbać o właściwą porcję codziennej aktywności fizycznej, która wspomoże odpowiedni rozwój mięśni tylnych łap.
Wśród innych schorzeń dotykających tę rasę znajduje się:
- hipoglikemia i niedoczynność tarczycy,
- problemy z tchawicą ( zapadniecie),
- Alopecia X. połączenie hiperpigmentacji (przebarwienia spowodowane skoncentrowanym magazynowaniem melaniny) i łysienia,
- infekcje grzybicze,
- kamica pęcherza moczowego (kamica moczanowa),
- choroby oczu - zaćma, katarakta, podwinięcie powieki.
Warto pamiętać, że z powodu gęstego futra pomeranian źle znosi upały. W bardzo ciepłe dni powinien mieć zapewnione chłodne, przewiewne miejsce do wypoczynku i odpowiednią ilość wody!