Choroba lokomocyjna u psa to dość częsta choroba. Wiele osób podróżuje ze swoim czworonogami samochodem, nie zdając sobie nawet sprawy z tego, że może być to dla nich czymś niezwykle stresującym i związanym z szeregiem nieprzyjemnych objawów. Transport psa będzie utrudniony, jeśli boryka się on z chorobą lokomocyjną. Pora zastanowić się nad tym, po czym poznać tę przypadłość u swojego pupila i jak ułatwić mu wspólne podróżowanie.

Po czym poznać, że pies ma chorobę lokomocyjną?

Choroba lokomocyjna u psa objawia się w różny sposób, ale może dotknąć każdego psa, niezależnie od wieku, rasy czy usposobienia. Przypadłość obserwuje się już u szczeniąt i zwykle zmniejsza się wraz z wiekiem, ale nie jest to żadna reguła. Nierzadko zdarza się tak, że u dorosłego psa symptomy znikają samoczynnie, co może wynikać po prostu z przyzwyczajenia się czworonoga do podróżowania. Bardzo ważne jest wobec tego zachowanie opiekuna, przygotowanie psa i samochodu do wspólnej podroży. Oczywiście nie brakuje też psów, które borykają się z kinetozą przez całe swoje życie i pozostaje tylko stosować środki doraźne, aby łagodzić objawy. W przypadku krótkiej jazdy nie powinno być to większym problemem, ale trudności pojawiają się z każdym pokonywanym kilometrem. Opiekun szybko zorientuje się, że pies nie lubi lub po prostu boi się jeździć samochodem, będzie to widoczne praktycznie od razu. Przy chorobie lokomocyjnej pies odczuwa dyskomfort, staje się niespokojny, wierci się, jest nadmiernie pobudzony, często przełyka ślinę, mlaszcze, ziaje. Mogą wystąpić objawy takie jak nadmierne ślinienie, mdłości i nawet wymioty. Kolejnym symptomem będzie przyspieszony oddech i tętno. Wszystkie te objawy nasilają się coraz bardziej podczas jazdy.

Choroba lokomocyjna u psa - o czym należy pamiętać?

Choroba lokomocyjna wiąże się z szeregiem nieprzyjemnych objawów dla psa, dlatego należy spróbować je załagodzić, aby ułatwić psu podróż. Istotne będzie to, aby zredukować strach, bo pies zaczyna kojarzyć jazdę samochodem z czymś stresującym, stara się wręcz unikać podróżowania. Nie ma w tym niczego dziwnego, skoro ma z tym włącznie negatywne skojarzenia. Niektóre psy są bardziej wrażliwe i podatne na bodźce zewnętrzne, co tylko potęguje problemy. Zdarza się tak, że już nawet zbliżający się samochód czy odgłos jego silnika wywołują niepokój. Pies nie bez powodu będzie wzbraniał się przed wejściem do samochodu, może uciekać, przejawiać nawet agresję. Przy tak silnych reakcjach najlepszym rozwiązaniem będzie podjęcie terapii, aby oswoić psa z lękiem, co jest oczywiście długotrwałym procesem, wymagającym cierpliwości i zrozumienia. Obecnie nie ma problemu ze znalezieniem zwierzęcych psychologów/behawiorystów.

Błędnym zachowaniem opiekunów jest okazywanie nadmiernej uwagi psu, który boryka się z chorobą lokomocyjną. Nadmierna empatia w tym przypadku się po prostu nie sprawdzi. Pocieszanie czworonogów, dawanie im przysmaków, głaskanie, branie na ręce i przytulanie – takie metody nie przyniosą pożądanych efektów. Będzie to wręcz sprzyjało potęgowaniu objawów, pies może nawet wpaść w panikę. Kluczowy jest spokój i opanowanie, a nie dodatkowe bodźce, które tylko nasilą chorobę lokomocyjną i sprawią, że wspólne podróżowanie stanie się katorgą. Zadaniem opiekuna jest zapewnienie psu komfortowych warunków i poczucia bezpieczeństwa.

Choroba lokomocyjna u psa - jak leczyć?

Jeśli pies ma objawy choroby lokomocyjnej, to trzeba zacząć od krótkich dystansów, do miejsc lubianych przez psa. Istotne będzie to, aby jeździć autem ostrożnie, spokojnie, unikać nierównych dróg. Do psa należy mówić spokojnym głosem, łagodnym tonem. Na koniec przejażdżki trzeba pamiętać o nagrodzeniu pupila jego ulubionym przysmakiem. Z każdą kolejną podrożą, można już stopniowo wydłużać trasę. Zawsze warto mieć pod ręką środek o działaniu uspokajającym przepisany przez lekarza weterynarii. Objawy choroby lokomocyjnej mogą pojawić się nagle i to ze wzmożoną siłą, dlatego zawsze trzeba być przygotowanym na takie sytuacje. Istotne będzie też to, aby nie karmić psa przed wyjazdem, ostatni posiłek powinien mieć miejsce na co najmniej sześć godzin przed podróżą. Pies potrzebuje stałego dostępu do wody w samochodzie.

Istotne jest to, aby dobrze przygotować auto do wspólnego podróżowania z psem. Szczególnie jeśli boryka się z chorobą lokomocyjną. Jest wiele pomocnych rozwiązań, które mogą zredukować nieprzyjemne objawy, zapewnić psu komfort i poczucie bezpieczeństwa. Trzeba też pamiętać o tym, że niespokojny pies może zacząć się nadmiernie wiercić, zabrudzić wnętrze auta i nawet spowodować większe zniszczenia. Na siedzenia warto położyć maty samochodowe, nie można zapomnieć o pasach bezpieczeństwa. Warto również zainwestować w specjalne posłanie Dry Bed (zapobiega przenikaniu wilgoci i nieczystości do wnętrza samochodu). Maty na fotele będą służyć psu jako kojec, stworzą bezpieczny azyl, działając uspokajająco. Zadbać trzeba o to, aby pies miał stały kontakt z bliską mu osobą, nie można się od niego odgradzać. Mata musi być wykonana z nieprzemakalnej tkaniny, antypoślizgowa. Objawy związane z chorobą lokomocyjną sprawiają, że pies ma trudności z kontrolowaniem swojego ciała, co wywołuje dodatkowy strach.